zaterdag 5 september 2015

We gaan gewoon!

Een paar jaar geleden raakte Michel in de ban van Elena. Dat klinkt verontrustend, maar gelukkig is deze Elena een boot. Elena zeilde met haar bemanning – een jong gezin – in drie jaar tijd de wereld rond. Ook ik werd nieuwsgierig. Las ‘Ritme van de Oceaan’, alweer over een jong gezin dat de wereld rondzeilde. Zouden wij ook zoiets willen? We wikten en wogen, en besloten om maar eens te beginnen met het kopen van een boot. Dat werd Tsuru. Om een cirkeltje rond te maken keurde Olav Cox, auteur van ‘Ritme van de Oceaan’ haar, met het idee van een verre reis. Hij had goede tips. Twee jaar geleden was het een feit, Tsuru was van ons!

De zomervakantie vorig jaar op de wadden was heerlijk en smaakte naar meer. We besloten dat de trip naar Engeland een soort generale repetitie zou zijn, en dat we daarna zouden besluiten of we het echt zouden gaan doen. En, kort na de geboorte van ons nichtje Elena, weer een cirkeltje rond, namen we dat besluit. We gaan het gewoon doen!!

Niet de wereld rond, drie jaar weg is ons een beetje te gortig en kunnen we bovendien niet betalen. Maar wel één jaar. In juli vertrekken we voor een rondje Atlantic. Via Engeland naar Spanje en Portugal, naar Marokko, de Canarische Eilanden, Kaapverdische eilanden, Suriname en een hele zooi Caribische eilandjes en dan weer terug via de Azoren. Zo ongeveer. Wat een avontuur!

De komende 10 maanden hebben we nog genoeg te doen. Er moet nog flink geklust worden aan Tsuru, daarom varen we haar binnenkort naar een scheepswerf in Arnhem, zodat we er makkelijk naartoe kunnen. En er is nog heel veel te regelen. Huis, werk, school, verzekeringen. We houden jullie op de hoogte!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten