Voor de respectievelijk tweede en derde keer (mijn workshops motor en elektra waren daar ook) in de afgelopen maanden zetten we afgelopen vrijdag koers naar Eemnes. Het contrast voelt enorm: we bereiden ons voor op vele maanden zon en warmte in de koude en grauwe Hollandse wintermaanden, in een donker en wat gedateerd zalencentrum. Het wakkert de zin om te vertrekken alleen maar aan.
Walewijn en Hedda van de Antares zijn al ruim 1,5 jaar op pad met hun zoontje Quirijn. En ze krijgen er maar geen genoeg van. Ze zijn een paar weken terug in Nederland en willen hun ervaringen graag delen met toekomstige vertrekkers. We zijn met een man of 30, en het grootste deel gaat ook dit jaar of volgend jaar het grote avontuur aan. We voelen ons een beetje watjes, want de meesten gaan nog veel langer weg dan wij.
Walewijn vertelt enthousiast over hun belevenissen. We steken er nog wat van op ook. Een fijne combinatie van praktische informatie en wegdromen bij mooie bestemmingen. Leuk om te horen vonden we ook dat de grote oversteken voor Quirijn eigenlijk heel fijn waren door de vaste structuren van elke dag, en onverdeelde aandacht van zijn ouders omdat die toch nergens heen konden. Dat wij niet één maar twee ukken hebben heeft voor- en nadelen, die zich laten samenvatten als: ze kunnen elkaar vermaken en ze kunnen elkaar de tent (boot) uit vechten. Niet heel anders dan thuis, behalve de iets beperktere ruimte.
We vonden het erg leuk om de ervaringen van de Antares crew te horen, maar het is ook wel weer even goed zo. Het wordt tijd voor ons eigen avontuur.
maandag 14 maart 2016
vrijdag 4 maart 2016
Energie voor 4
Nog iets meer dan 4 maanden... Het komt steeds dichterbij. Aankondigingen van evenementen waar we zeker niet bij gaan zijn. Vergaderverzoeken die doorgesluisd zullen moeten worden naar onze vervangers. Dat maakt het wel heel tastbaar, nog een paar maanden en dan zijn we er echt een jaar van tussen!
Luikjes
Michel is vanavond weer aan het klussen op de boot. We hebben allerlei gaten in de vloer laten zagen, zodat we straks luikjes hebben. Die hebben een dubbelfunctie: enerzijds handig om te controleren of er ergens water zit dat er niet zou moeten zitten, anderzijds dienen deze verborgen ruimtes als extra voorraadruimte. De vloer wordt straks volgestouwd met blikvoer, water, sap en natuurlijk wijn. Michel is nu de houten balkjes aan het monteren, die ervoor moeten zorgen dat de luikjes op hun plek blijven als wij dat willen.
Energie
Een week of wat geleden volgde ik een workshop elektra aan boord, en dat is best handig, want hoewel ik met veel plezier terugkijk op de natuurkundelessen waarin we allerlei leuke dingen deden met schakelborden, was mijn kennis toch wat weggezakt. Met de gerichte opfriscursus kan ik Michel in elk geval weer redelijk volgen als hij me uitlegt hoe onze stroomvoorziening in elkaar steekt. Het is niet zo heel ingewikkeld: wat je verbruikt moet je ergens vandaan halen. De grootste stroomslurpers zijn de koelkast en de stuurautomaat. Ook vrij essentieel is alle navigatieapparatuur. Daarnaast nemen we een broodbakmachine mee, het noodzakelijke elektronische vermaak (telefoons, tablets, laptops) en zullen we wel eens een lamp aan doen. De lampen zijn zo goed als allemaal vervangen door energiezuinige ledlampen, dat scheelt een slok op een borrel.
Voor het opwekken van stroom zijn verschillende mogelijkheden. Als we in een haven liggen is het simpel: dan pluggen we gewoon een stekker in en liggen we aan de walstroom. Ook de motor wekt stroom op, dus als we op de motor varen worden de accu's geladen. Maar goed, zeker tijdens de grote oversteken hopen we toch niet al te veel de motor bij te zetten, en zal de stroomkabel naar de wal ook niet lang genoeg zijn. En wat zijn dan de alternatieven? Zonnepanelen, windmolen, benzine- of dieselgenerator, sleepgenerator... We zien dat verschillende vertrekkers daar allemaal verschillende keuzes in gemaakt hebben. Michel is ervan overtuigd dat wij het redden met zonnepanelen, en ik neig ernaar hem daarin te vertrouwen.
Dus, de komende weken installeert de klusjesman de nieuwe accu's (voor de kenners: 4 stuks AGM-accu's a 105 Ah). De zonnepanelen (2x195 Wp) zijn geselecteerd en bijna besteld. We gaan een mal van pvc-buizen maken voor het frame waar de panelen op komen te liggen. De klusjesman maakt deze dan na in RVS.
Leren, leren
We zijn nu al enorm aan het leren, en ik verwacht dat we dat in het jaar dat we weg zijn blijven doen. Leren op allerlei vlakken. Hoe we ons redden met z'n viertjes op de grote oceaan, onze talen weer wat oppoetsen en gebruiken, beter leren zeilen, leren koken onder helling met een hopelijk slechts lichte misselijkheid op de achtergrond, leren inklaren, uitklaren, leren heel veel geduld te hebben. Leren hoe de sterren eruit zien als het écht donker is.
En Jasper en Julian zullen ook leren. Dat kan niet anders, dat is wat kinderen doen. Ze lopen allebei voor op school, Julian is met 3,5 in januari gestart in groep 1 en Jasper wordt over 4 weken 6 en zit in groep 3. We zijn dus niet zo bang dat ze een achterstand zullen oplopen, zelfs niet als we een jaar lang helemaal geen 'school' zouden doen. Leren doen ze wel, dat is wat kinderen doen, en dat is ook wat we onze kinderen zien doen. En die leer-honger moet ook gevoed worden. We kennen onze pappenheimers inmiddels goed genoeg om te weten dat als ze niet die uitdaging krijgen, ze strontvervelend worden. Dus dat is één van onze uitdagingen voor het komende jaar. Het plan is om elke doordeweekse dag een uur of drie 'school' te doen. We lazen al over boten met een 'schoolvlag', een vlag die ze hijsen als het schooltijd is. Prachtig! Ik bedacht een 'juf/meester'-button (nog te maken dan wel bestellen): als we die dragen zijn we even geen papa en mama maar meester en juf. Met school werken we aan het samenstellen van een programma voor het jaar, waarbij ook het leren van alle ervaringen die we tijdens de reis opdoen centraal staat. Hoe leuk en leerzaam is het om op een Marokkaanse markt met Marokkaans geld te kopen wat je nodig hebt voor het avondeten? En hoe je op een kaart kunt zien waar je bent en waar je naartoe gaat? We gaan de thema's van school volgen (elk thema duurt 6-8 weken), waar we ons internationale sausje overheen gooien. Voor de jongens is het ook fijn om nog enig contact met school te hebben, dus gaan we ons best doen om te skypen (dat wordt wel een uitdaging als we de plas zijn overgestoken vanwege het tijdsverschil) en zullen we filmpjes heen en weer sturen waar mogelijk.
Dat leren, dat komt wel goed. Voor ons allevier.
Luikjes
Michel is vanavond weer aan het klussen op de boot. We hebben allerlei gaten in de vloer laten zagen, zodat we straks luikjes hebben. Die hebben een dubbelfunctie: enerzijds handig om te controleren of er ergens water zit dat er niet zou moeten zitten, anderzijds dienen deze verborgen ruimtes als extra voorraadruimte. De vloer wordt straks volgestouwd met blikvoer, water, sap en natuurlijk wijn. Michel is nu de houten balkjes aan het monteren, die ervoor moeten zorgen dat de luikjes op hun plek blijven als wij dat willen.
 |
| Zeeën van ruimte |
 |
| Luikjes in de vloer |
 |
| Jasper lakt de balkjes |
Energie
Een week of wat geleden volgde ik een workshop elektra aan boord, en dat is best handig, want hoewel ik met veel plezier terugkijk op de natuurkundelessen waarin we allerlei leuke dingen deden met schakelborden, was mijn kennis toch wat weggezakt. Met de gerichte opfriscursus kan ik Michel in elk geval weer redelijk volgen als hij me uitlegt hoe onze stroomvoorziening in elkaar steekt. Het is niet zo heel ingewikkeld: wat je verbruikt moet je ergens vandaan halen. De grootste stroomslurpers zijn de koelkast en de stuurautomaat. Ook vrij essentieel is alle navigatieapparatuur. Daarnaast nemen we een broodbakmachine mee, het noodzakelijke elektronische vermaak (telefoons, tablets, laptops) en zullen we wel eens een lamp aan doen. De lampen zijn zo goed als allemaal vervangen door energiezuinige ledlampen, dat scheelt een slok op een borrel.
Voor het opwekken van stroom zijn verschillende mogelijkheden. Als we in een haven liggen is het simpel: dan pluggen we gewoon een stekker in en liggen we aan de walstroom. Ook de motor wekt stroom op, dus als we op de motor varen worden de accu's geladen. Maar goed, zeker tijdens de grote oversteken hopen we toch niet al te veel de motor bij te zetten, en zal de stroomkabel naar de wal ook niet lang genoeg zijn. En wat zijn dan de alternatieven? Zonnepanelen, windmolen, benzine- of dieselgenerator, sleepgenerator... We zien dat verschillende vertrekkers daar allemaal verschillende keuzes in gemaakt hebben. Michel is ervan overtuigd dat wij het redden met zonnepanelen, en ik neig ernaar hem daarin te vertrouwen.
Dus, de komende weken installeert de klusjesman de nieuwe accu's (voor de kenners: 4 stuks AGM-accu's a 105 Ah). De zonnepanelen (2x195 Wp) zijn geselecteerd en bijna besteld. We gaan een mal van pvc-buizen maken voor het frame waar de panelen op komen te liggen. De klusjesman maakt deze dan na in RVS.
 |
| Ontwerp voor het frame voor de zonnepanelen. |
We zijn nu al enorm aan het leren, en ik verwacht dat we dat in het jaar dat we weg zijn blijven doen. Leren op allerlei vlakken. Hoe we ons redden met z'n viertjes op de grote oceaan, onze talen weer wat oppoetsen en gebruiken, beter leren zeilen, leren koken onder helling met een hopelijk slechts lichte misselijkheid op de achtergrond, leren inklaren, uitklaren, leren heel veel geduld te hebben. Leren hoe de sterren eruit zien als het écht donker is.
En Jasper en Julian zullen ook leren. Dat kan niet anders, dat is wat kinderen doen. Ze lopen allebei voor op school, Julian is met 3,5 in januari gestart in groep 1 en Jasper wordt over 4 weken 6 en zit in groep 3. We zijn dus niet zo bang dat ze een achterstand zullen oplopen, zelfs niet als we een jaar lang helemaal geen 'school' zouden doen. Leren doen ze wel, dat is wat kinderen doen, en dat is ook wat we onze kinderen zien doen. En die leer-honger moet ook gevoed worden. We kennen onze pappenheimers inmiddels goed genoeg om te weten dat als ze niet die uitdaging krijgen, ze strontvervelend worden. Dus dat is één van onze uitdagingen voor het komende jaar. Het plan is om elke doordeweekse dag een uur of drie 'school' te doen. We lazen al over boten met een 'schoolvlag', een vlag die ze hijsen als het schooltijd is. Prachtig! Ik bedacht een 'juf/meester'-button (nog te maken dan wel bestellen): als we die dragen zijn we even geen papa en mama maar meester en juf. Met school werken we aan het samenstellen van een programma voor het jaar, waarbij ook het leren van alle ervaringen die we tijdens de reis opdoen centraal staat. Hoe leuk en leerzaam is het om op een Marokkaanse markt met Marokkaans geld te kopen wat je nodig hebt voor het avondeten? En hoe je op een kaart kunt zien waar je bent en waar je naartoe gaat? We gaan de thema's van school volgen (elk thema duurt 6-8 weken), waar we ons internationale sausje overheen gooien. Voor de jongens is het ook fijn om nog enig contact met school te hebben, dus gaan we ons best doen om te skypen (dat wordt wel een uitdaging als we de plas zijn overgestoken vanwege het tijdsverschil) en zullen we filmpjes heen en weer sturen waar mogelijk.
 |
| Marokkaanse markt. Volgend jaar volgen eigen foto's :) |
Dat leren, dat komt wel goed. Voor ons allevier.
Abonneren op:
Posts (Atom)