Het was best even spannend, want we hadden ook wel verhalen gehoord van huisartsen die totaal niet mee wilden werken, maar gelukkig is onze huisarts wat ruimdenkender. We liepen de lijst door, hij vond er geen gekke dingen op staan en vond hem ook aardig compleet, hij bracht nog wat alternatieven aan en dacht mee over onze specifieke situatie. Nog dezelfde avond werden de recepten doorgestuurd naar de apotheek. Daar ging ik de volgende dag maar even langs om in elk geval te benadrukken dat de houdbaarheidsdatum nogal van belang is. Zij hadden ook nog wat vragen, dus het kwam goed uit dat ik er even was. We spraken af dat we een telefoontje krijgen zodra alles klaarligt.
Intussen had ik ook contact met het CAK, over de benodigde verklaringen en stempels voor het meenemen van al deze medicijnen, met name die onder de opiumwet vallen (morfine, diazepam). Bij de apotheek kregen we te horen dat een medicijnpaspoort voldoende zou zijn, de huisarts dacht dat de apotheek moest zorgen voor de medische verklaring. Het kan geen kwaad om e.e.a. te dubbelchecken, want we hebben toch echt een Engelstalige medische verklaring van een arts nodig, die voorzien moet worden van stempels door diverse instanties. Ook dat regelen we nog even dus.
De huisarts stelde ook voor dat wij van een van de assistentes een prikinstructie zouden krijgen, waarbij we op elkaar mogen oefenen met zoutoplossing. We hebben een afspraak staan op 25 mei. Lijkt me leuk! (En nuttig bovendien. Maar wanneer mag je nou zomaar een naald in je echtgenoot steken? Leuk dus ook!)
En zo hobbelen we gezellig verder. Nog een kleine 2 maanden voor vertrek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten