donderdag 12 mei 2016

Medical affairs

Vers terug van ons proefvaarweekje konden we maandagochtend aanschuiven bij de huisarts om de bevoorrading van de scheepsapotheek te bespreken. We hadden aardig wat voorwerk gedaan, en op basis van de advieslijst van de KNRM en informatie van andere vertrekkers had ik een lijst opgesteld van medicatie die we niet nodig hopen te hebben, maar in noodgevallen toch wel van pas kan komen. Als we voor langere tijd op zee zitten, dan is er niet zomaar een arts (laat staan een apotheek) voor handen als één van ons ziek wordt. We kunnen dan via de satelliettelefoon contact opnemen met de radio medische dienst van de KNRM, die ons kunnen adviseren. Maar om iets te kunnen doen, moeten er wel medicijnen aan boord zijn. Denk bijvoorbeeld aan pijnstilling en antibiotica.

Het was best even spannend, want we hadden ook wel verhalen gehoord van huisartsen die totaal niet mee wilden werken, maar gelukkig is onze huisarts wat ruimdenkender. We liepen de lijst door, hij vond er geen gekke dingen op staan en vond hem ook aardig compleet, hij bracht nog wat alternatieven aan en dacht mee over onze specifieke situatie. Nog dezelfde avond werden de recepten doorgestuurd naar de apotheek. Daar ging ik de volgende dag maar even langs om in elk geval te benadrukken dat de houdbaarheidsdatum nogal van belang is. Zij hadden ook nog wat vragen, dus het kwam goed uit dat ik er even was. We spraken af dat we een telefoontje krijgen zodra alles klaarligt.

Intussen had ik ook contact met het CAK, over de benodigde verklaringen en stempels voor het meenemen van al deze medicijnen, met name die onder de opiumwet vallen (morfine, diazepam). Bij de apotheek kregen we te horen dat een medicijnpaspoort voldoende zou zijn, de huisarts dacht dat de apotheek moest zorgen voor de medische verklaring. Het kan geen kwaad om e.e.a. te dubbelchecken, want we hebben toch echt een Engelstalige medische verklaring van een arts nodig, die voorzien moet worden van stempels door diverse instanties. Ook dat regelen we nog even dus.

De huisarts stelde ook voor dat wij van een van de assistentes een prikinstructie zouden krijgen, waarbij we op elkaar mogen oefenen met zoutoplossing. We hebben een afspraak staan op 25 mei. Lijkt me leuk! (En nuttig bovendien. Maar wanneer mag je nou zomaar een naald in je echtgenoot steken? Leuk dus ook!)

En zo hobbelen we gezellig verder. Nog een kleine 2 maanden voor vertrek!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten