Alles en iedereen aan boord, en gaan! Voor mij het eerste tochtje in meer dan een half jaar, dus het was weer even wennen. Hoe ging dat wegvaren ook alweer? Maar het ging prima, en hup, daar gingen we, over de Waal. Het waaide hard (tegen, uiteraard), maar we hadden stroom mee en voeren continu zo rond de 8 knopen. De wind werd niet bepaald minder, en Tsuru maakte flinke klappen op de woeste Waal, Maar tegen half 5 waren we in Gorinchem, en eenmaal in de haven was alles weer rustig.
Flinke wind tegen |
In Gorinchem |
De jongens voelen zich als een vis in het water aan boord, en natuurlijk is het niet ineens allemaal pais en vree (boys will be boys), en moeten ook zij weer even wennen aan de bootroutines (vooral proberen te onderhandelen over wanneer het reddingsvest aan- en uit mag), genoten ze van het tripje. De passerende vrachtboten, de bruggen, maar vooral ook het 'lekker je ding doen' aan boord. Julian was erg vroeg wakker zaterdag, en dus moe, maar normaal slaapt hij dan echt niet overdag. Nu zaten ze gebroederlijk in de voorhut een filmpje te kijken en viel Julian op de schouder van zijn broer in slaap. De kleine dingen waar ik enorm van geniet. Jasper zei 's avonds nog: "wat jammer dat we maar 2 dagen op de boot zijn."
Zondagochtend splitsten we op: Julian en ik gingen met de trein naar Lent, om de auto op te halen en naar Noordschans te rijden. Voor Julian misschien de derde keer dat hij met de trein ging, dus dat was een belevenis! Jasper en Michel zorgden dat de boot daar ook was. Ging tamelijk vlekkeloos, en ook fijn om wat 1-op-1 tijd met de jongens te hebben. In Noordschans bekeken we de mast, bijna helemaal nieuw na de schade van afgelopen zomer. De komende week wordt hij weer teruggeplaatst.
Dreigende luchten onderweg naar Noordschans. Achterop zie je de nieuwe constructie met zonnepanelen. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten